، ملی‌پوشان اعزامی به رقابت‌های کشتی آزاد قهرمانی جهان (2013 مجارستان)، مجاز به حضور در فصل جاری لیگ برتر کشتی نخواهند بود. این تصمیمی بود که اواخر خرداد ماه با پیشنهاد مدیر تیم‌ ملی و تصویب شورای فنی تیم ملی کشتی آزاد اتخاذ شد.

«با نظر اعضای شورای فنی تیم‌های ملی کشتی و با توجه به برگزاری رقابت‌های جهانی و بازی‌های آسیایی 2014 در سال 93 و فشردگی برنامه‌های تمرینی و ضرورت انجام دوره‌های استراحت و بازسازی، پس از رقابت‌های جهانی، مقرر شد که آزادکاران شرکت کننده در رقابت‌های جهانی، در فصل جاری لیگ برتر کشتی حضور نیابند.

در پی این تصمیم، شورای فنی تیم‌های ملی کشتی آزاد با هدف اولویت بخشی همه جانبه به پوشیدن دوبنده تیم ملی و جبران نسبی منافع مادی کشتی‌گیران شرکت کننده در رقابت‌های جهانی مجارستان، از حضور نیافتن در لیگ به فدراسیون کشتی، اعلام کرد که با اتخاذ تدبیری مناسب تلاش کند، به صورت جدی و با استفاده از همه ظرفیت‌ها، روند جذب حامیان مالی ویژه‌ای را برای تیم‌های ملی کشتی کشور دنبال کند.»

این قستمی از بیانیه‌ای بود که شورای فنی تیم‌های ملی کشتی آزاد در توجیه عدم حضور ملی‌پوشان در لیگ برتر کشتی آزاد صادر کرده بود.

تا اینجای کار همه چیز خوب به نظر می‌رسید و حکایت از برنامه‌ریزی بدون نقصی برای حمایت از ملی‌پوشان داشت، اما ماجرا از آنجا شروع شد که کشتی‌گیران با یک حساب سرانگشتی متوجه شدند که احتمالاً قرار است چه ضرری را  متحمل شوند و زمزمه‌ها در اعتراض به این تصمیم بالا گرفت. به طوری‌ که به تازگی برخی از کشتی‌گیران حاضر در اردوی تیم ملی اعلام کرده‌اند تا زمانی ‌که وضعیت حضور آنها در لیگ برتر کشتی مشخص نشود تمایلی به پوشیدن دوبنده تیم ملی در مسابقات جهانی نخواهند داشت.

البته سال گذشته چنین تصمیمی برای عدم حضور مربیان تیم ملی در لیگ برتر گرفته شد که با اعتراضات کم‌رنگی از سوی مربیان هم همراه بود و به نظر می‌رسد امسال هم این قانون به وقت خود باقی است و باید منتظر ماند و دید آیا مربیان هم اعتراضی نسبت به این قانون خواهند داشت یا نه؟

به هر حال شاید به نوعی بتوان حق را به کشتی‌گیران داد چون تنها منبع درآمد آنها همین مسابقات لیگ است که سالی یک‌بار برگزار می‌شود و اگر قرار است چنین طرحی اجرا شود بهتر است قبل از آن، همانطور که عنوان شده بود منابع مالی مورد نظر برای رفع این نقص و جبران ضرر مالی ملی‌پوشان در نظر گرفته شود تا در صورت حضور آنها در تیم ملی و منع حضور در مسابقات لیگ تا حدودی منتفع شده و با فراغ بال به سکوهای جهانی فکر کنند.

اما از طرف دیگر پوشیدن دوبنده تیم ملی افتخاری است که نصیب هر ورزشکاری نمی‌شود و پوشیدن این لباس مقدس با گذاشتن شرط و شروط برای ملی‌پوش شدن زیاد خوشایند به نظر نمی‌رسد و ورزشکاری که می‌خواهد جهانی شود باید به نوعی بخشی از خواسته‌های مادی خود را نادیده بگیرد؛ اما به هر حال باید تمهیداتی در نظر گرفته شود که این موضوع با کمترین هزینه و تلفات اجرایی شود.

حال این سوال به وجود می‌آید در شرایط فعلی که فدراسیون کشتی حتی قادر به تأمین هزینه‌های مربوط به سفر تیم‌های ملی و هزینه‌های روزانه خود نیست، آیا پرداخت چنین مبلغی به کشتی‌گیران ملی‌پوش، شدنی است؟

امیدواریم مسئولان ارشد فدراسیون کشتی و کادر فنی تیم ملی و در رأس آنها رسول خادم پیش از اینکه این چالش جدی و غیر قابل حل شود تصمیمی مناسب بگیرند تا هم منافع ملی به خطر نیفتند و هم ملی‌پوشان متضرر نشوند؛ موضوعی که به نظر می‌رسد این روزها به چالش اصلی خادم و همکارانش در تیم ملی تبدیل شده اس